Historia ochrony przyrody

Instytucjonalna ochrona przyrody ma swoje początki dopiero w XX wieku, kiedy to po I Wojnie Światowej wyodrębniono organy państwowe powołane w celu ochrony przyrody. Tworzono wówczas pierwsze rezerwaty przyrody, a w 1932 roku utworzono Park Narodowy Białowieży przekształcając go w 1947 roku w Białowieski Park Narodowy.

Również na obszarze Nadleśnictwa Sława Śląska w okresie międzywojennym podejmowano pierwsze próby ochrony przyrody. W 1934 roku utworzono rezerwat stepowy przy wsi Łupice – „Windmühlenhügel” o powierzchni niespełna 1 ha. Niestety po zakończeniu II Wojny Światowej nie podjęto dalszej ochrony tego obszaru. W latach 80-tych ubiegłego stulecia utworzono pierwsze obszary chronionego krajobrazu – Uchwała nr VII/49/85 WRN w Zielonej Górze z dnia 21.06.1985 r. W międzyczasie utworzono kolejne obszary chronione – rezerwaty, użytki ekologiczne, a od roku 2007 część obszaru Nadleśnictwa objęto najmłodszą formą ochrony włączając je do sieci NATURA 2000.